De hand is een zeer complex lichaamsdeel. Een hand heeft vijf vingers en is via de pols verbonden met de onderarm. Met de handen kun je dingen aanraken en vasthouden. Er zijn maar liefst 27 botten in de hand en pols. Ze zijn verbonden door ligamenten of ligamenten. Handblessures gaan meestal gepaard met ligamentische verwondingen. De ligamenten kunnen geheel of gedeeltelijk overbelast of gescheurd zijn. De behandeling hangt af van het soort letsel.
- Hand en pols, een complexe structuur
- Polsblessure van het driehoekige fibrocartilage-complex
- Scapholunair ligament polsblessure
- Handletsel van het ulnaire collaterale ligament van de duim of "skiduim"
Hand en pols, een complexe structuur
De hele hand en pols hebben een zeer complexe structuur. Deze structuur bestaat uit een verscheidenheid aan botten, spieren, pezen en ligamenten. Ze geven de hand een grote beweeglijkheid en een relatief grote kracht. Er zijn drie verschillende soorten botten in de hand:
- vonvingerkootjes: Dit zijn de botten in je vingers. Er zijn in totaal veertien vingerkootjes.
- vonmiddenhandsbeentjes: Dit zijn de vijf botten van het middenhandsbeentje.
- voncarpale bottenof carpale botten: deze acht botten bevinden zich in de pols. Ze vormen de verbinding met de metacarpale botten en met de botten van de onderarm.
Al deze botten zijn verbonden door de ligamenten of ligamenten en door bindweefselstructuren.
Hand- en polsblessures komen vrij vaak voor. Bij een val of tijdens sportactiviteiten, bijvoorbeeld letsel aan hand of pols. Bij zo'n trauma zijn meestal ook de banden aangetast: ze kunnen overbelast, gescheurd of helemaal gescheurd zijn. Schade aan ligamenten door trauma wordt soms over het hoofd gezien. De patiënt krijgt dan niet de juiste behandeling, wat kan leiden tot langdurige problemen.
Polsblessure van het driehoekige fibrocartilage-complex
Het TFCC, of Triangular FibroCartilaginous Complex, is een verzameling onderling verbonden ligamenten en kraakbeen aan de pinkzijde van de polsStraalof straal datElleof de ellepijp en carpale botten. Het TFCC heeft de functie van kussen: het dient om de krachten op de pols op te vangen en het radio-ulnaire gewricht stabiel te houden.
Oorzaken van schade aan TFCC
Een val op de uitgestrekte hand of een geforceerde draaibeweging kan in dit complex leiden tot een gescheurde band. Deze blessure komt ook vaak voor bij sporten zoals volleybal en basketbal, omdat de pols aan hoge niveaus van stress wordt blootgesteld. Ook kan een gebroken pols leiden tot scheuren in de TFCC. Schade kan ook het gevolg zijn van slijtage en overbelasting.
symptomen
- Pijn bij het buigen van de pols naar de zijkant van de pink
- Pijn bij het drukken op de TFCC
- minder polskracht
- Pols instabiliteit
- Pijn bij opstaan uit stoel
- Krakend of klikkend in de pols
Diagnostiseren
De diagnose kan worden gesteld op basis van een lichamelijk onderzoek en praten over de symptomen. Soms is een NMR-onderzoek nodig om te bepalen of de scheur stabiel is zonder los botfragment of instabiel met los botfragment. Het komt wel eens voor dat de scheur niet goed zichtbaar is in de NMR-scan. In dit geval kunt u een artroscopie doen.
behandeling
Een klein scheurtje kan worden hersteld met conservatieve behandeling: rust, fysiotherapie, ontstekingsremmende medicatie en het dragen van een beugel of spalk gedurende 4 tot 6 weken. Indien nodig kan gekozen worden voor een injectie met corticosteroïden.
Een grotere scheur moet operatief worden dichtgenaaid. Dit kan mogelijk worden gedaan met een kijkoperatie. Wanneer de TFCC ernstig wordt gedragen, wordt de ellepijp soms ingekort om polsbelasting te verminderen. Na deze procedure is fysiotherapie vereist om de polssterkte te verbeteren. Zodra de TFCC met los botfragment volledig is afgescheurd, moet deze opnieuw aan de ulna worden bevestigd met botankers, pinnen en draad.
Scapholunair ligament polsblessure
Het scapholunaire ligament zit tussen twee carpale botten: dede halve maanof halvemaanpoten en dergelijkeOs scafoidumof vatvormig been. Het scafoïd bevindt zich onder de duim en daarnaast, op de pink, bevindt zich het lunatum. De twee botten zijn verbonden door het scapholunate ligament. Dit ligament zorgt ervoor dat de botten in de pols normaal kunnen bewegen en de stabiliteit van de pols behouden blijft. Een scheur in de schouderband veroorzaakt een abnormale beweging van de nek en het maanbot. De een leunt naar voren en de ander leunt naar achteren. Als dit bewegingspatroon niet wordt gecorrigeerd, wordt de pols moeilijk te gebruiken en kan na verloop van tijd sneller slijtage van de pols optreden. Er is ook een scheur in het scapholunaire ligamentSL laesievonscapholunate dissociatiegenaamd.
Oorzaken van scapholunair ligamentletsel
Blessures ontstaan meestal door een val met leunend op de hand en vaak is de spaak gebroken.
symptomen
- Pijn bij de scheur, d.w.z. tussen het straalbeen en het lunatum
- Pijn bij inspanning, kracht en achterwaartse beweging van de pols
- hoorbaar en pijnlijk klikgeluid bij bewegen en lezen
- stroomuitval
Diagnostiseren
De diagnose wordt gesteld op basis van lichamelijk onderzoek, aangevuld met een röntgen- of NMR-onderzoek. Meestal zal de scan duidelijk laten zien dat de twee carpale botten verder uit elkaar liggen. Bij twijfel kan de arts een verkennende polsoperatie voorstellen om te controleren op schade aan andere ligamenten of artrose.
behandeling
Een scheur in het scapholunaire ligament moet altijd operatief worden behandeld. Er zijn verschillende bewerkingen mogelijk, afhankelijk van de hoeveelheid tijd nadat de scheur is ontstaan en de complexiteit van de schade. Tot enkele weken na het letsel kan de scheur nog met botankers aan het bot worden vastgemaakt. Als de traan meer dan een paar weken na het verschijnen wordt behandeld, moet een uitgebreidere operatie worden uitgevoerd. Het ligament kan dan niet meer vastzitten aan het bot. Een nieuw ligament wordt geconstrueerd met behulp van een deel van de polsbuigpees.
Handletsel van het ulnaire collaterale ligament van de duim of "skiduim"
Het ulnaire collaterale ligament van de duim is een van de ligamenten rond het metacarpofalangeale of MCP-gewricht. Dit gewricht, ook wel het knokkelgewricht genoemd, bevindt zich aan de basis van de duim, tussen de middenhandsbeentjes en de falanx. Rondom dit MCP-gewricht bevindt zich een hele structuur van ligamenten waarvan de functie is om de kracht en stabiliteit van de duim te behouden. Het ulnaire collaterale ligament bevindt zich aan de binnenkant van de duim.
Oorzaken van een skiduim
Een verrekking of scheur van het ulnaire collaterale ligament is een veel voorkomende skiblessure. Daarom de naamskiduim. De blessure ontstaat als je valt tijdens het skiën doordat je duim achter de skistok bekneld raakt en daardoor ontwricht raakt. Blessures komen ook veel voor bij balsporten zoals volleybal en basketbal. De blessure ontstaat dan wanneer de bal met hoge snelheid richting de uitgestrekte duim vliegt. Schade kan ook het gevolg zijn van slijtage. Herhaalde rekbewegingen kunnen het ligament beschadigen.
symptomen
- MCP-gewrichtspijn
- Gevoel van instabiliteit en krachtverlies
- Zwelling en verkleuring aan de binnenkant van de duim
- De duim kan ongewoon ver naar buiten worden bewogen
- Pijn bij het draaien, bijvoorbeeld bij het openen of sluiten van een deksel van een potje
Diagnostiseren
De diagnose is gebaseerd op lichamelijk onderzoek, aangevuld met echografie of röntgenfoto's. Ook kan de arts met een röntgenfoto vaststellen of er sprake is van botbreuken.
behandeling
Als het ligament slechts gedeeltelijk gescheurd of overbelast is, wordt gekozen voor conservatieve behandeling met immobilisatie in gips of spalk gedurende ongeveer vier weken. Daarna eventueel een uitneembare spalk en handtherapie gedurende 2 tot 4 weken om flexibiliteit en kracht op te bouwen.
Bij een volledige bandscheur kan ook voor conservatieve behandeling worden gekozen, mits de twee helften van de band mooi naast elkaar liggen. De twee helften kunnen dan weer aan elkaar groeien door een periode van immobilisatie.
Soms faalt een pees in de adductoren en raakt bekneld tussen de twee helften van het gescheurde ligament. Dan kunnen de helften niet meer spontaan aan elkaar groeien en moet de band operatief worden vastgezet. Hetzelfde geldt voor een volledige scheur in het ligament. Het moet dan operatief aan het bot worden bevestigd. Hiervoor kunnen botankers worden gebruikt.